ഒരു നരഭോജിക്കാറ്റ്

നിന്റെ വേരിൽ
നിന്നിലവരെ ഒരു
നരഭോജിക്കാറ്റുചുറ്റുന്നു

രക്തസമുദ്രങ്ങൾ
തീർത്ത പച്ച മാംസത്തിൽ
ജീവന്റെ ഒടുങ്ങാത്ത
തുടിപ്പുകൾ
ശവതാളമാകുന്നു

രോദനങ്ങൾക്കുമീതേ
അട്ടഹാസങ്ങൾ
കാതടപ്പിക്കുമ്പോൾ
രൗദ്രതയുടെ ആകാശം നീ
ചുമലിലേറ്റുന്നു
അരിഞ്ഞു കൂട്ടി വെച്ചതിൽ
അന്ധതയുടെ
ഉപ്പു വിതറി നീ
മനോരോഗത്തിൻ
കനൽത്തിറയാടുമ്പോൾ

ജീവനെടുക്കാൻ
ബലിപ്പുരകളിൽ
വേഷധാരികൾ
ഇനിയുമാരൊക്കെയോ

വാർത്ത കേട്ടു നടുങ്ങിയോർ
ഓക്കാനം
വന്നവർ പുതുവാർത്ത തേടും
മറവിലേക്കു
മുങ്ങാംകുഴിയിടും

ദുരന്തങ്ങൾ വന്നാലുണരും
പിന്നുറങ്ങും
ഇനി
വരാതിരിക്കാൻ…
അതിനൊത്തയൊരു
മറവിയുടെ നിയമവും
ചക്കിക്കൊത്തതു
ചങ്കരനാണല്ലോ…