കെട്ടുപോകുന്നില്ല ഗാന്ധി വെളിച്ചം

സവര്‍ക്കറെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗാന്ധിജിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നത് ക്രൂരമായ തമാശയാണെന്നറിയാം. പക്ഷേ, ഈ ആഖ്യാനത്തില്‍ അതൊഴിവാക്കുക വയ്യ. എല്ലാ അര്‍ഥത്തിലും ഗാന്ധിയുടെ വിപരീതമായിരുന്നല്ലോ വി ഡി സവര്‍ക്കര്‍. ചരിത്രത്തില്‍ അതങ്ങനെയാണ്.

അങ്ങനെയായി മാറിയതില്‍ ഗാന്ധിജിക്ക് പങ്കൊന്നുമില്ല. അതും സവര്‍ക്കറുടെ തീരുമാനമാണ്. ചരിത്രമെന്നാല്‍ ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ സമര ചരിത്രം, അഥവാ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര ചരിത്രം. അവിടെ ഗാന്ധി നായകന്റെ റോളിലാണ്. അദ്ദേഹം നായകനാകാന്‍ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച ആളല്ല. പക്ഷേ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചു. ആ ചരിത്രത്തില്‍ വില്ലന്‍ റോളിലാണ് വി ഡി സവര്‍ക്കര്‍. പക്ഷേ, ഇപ്പോള്‍ ഗാന്ധിജിക്ക് മുകളില്‍ സവര്‍ക്കറെ പ്രതിഷ്ഠിക്കാനുള്ള നീക്കം തകൃതിയാണ്. അതെന്തിന് എന്ന് നമുക്കെല്ലാവര്‍ക്കുമറിയാം. ഗാന്ധിയോര്‍മകള്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ഒരിടത്ത് വര്‍ഗീയതക്ക് ജനതയെ ഒന്നാകെ വിഴുങ്ങാനാകില്ല. കാരണം ഗാന്ധി ഭാവി ഇന്ത്യക്കായുള്ള ഉത്തരം കൂടി ബാക്കിവെച്ചാണ് ജീവന്‍ രാഷ്ട്രത്തിനായി ബലികൊടുത്തത്.

പ്രതിനായക വേഷമായിരുന്നെങ്കിലും സവര്‍ക്കര്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു “വീരാരാധകര്‍’. നാഥുറാം വിനായക് ഗോഡ്സെ അതിലൊരാളായിരുന്നു. നാസ്തികനായിരുന്നു സവര്‍ക്കര്‍. ദൈവത്തിലോ മതത്തിലോ വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷേ മതത്തെ മുന്‍നിര്‍ത്തിയുള്ള രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ “സാധ്യതയെ’ അയാള്‍ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ് ആരാണ് ഹിന്ദു എന്ന ലഘുലേഖ പിറക്കുന്നത്, “ഹിന്ദുത്വ’ മുള പൊട്ടുന്നത്. മതസഹിത രാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു ഗാന്ധിയുടെ ആദ്യകാല ബോധ്യം. മതേതര രാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു പില്‍ക്കാല ബോധ്യം. മതവും രാഷ്ട്രീയവും രണ്ടായി തന്നെ പോകണം എന്നായിരുന്നു അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം. മതരഹിത രാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു സവര്‍ക്കറുടെ ആദ്യബോധ്യം. മതരാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു അന്തമാന്‍ അനന്തര ബോധ്യം. സവര്‍ക്കര്‍ അവതരിപ്പിച്ച ആ മതരാഷ്ട്രീയമാണ് ഗാന്ധിയുടെ ജീവനെടുത്തത്, ബാബരി പൊളിച്ചത്, ഗുജറാത്തില്‍ അഴിഞ്ഞാടിയത്.

ബ്രിട്ടീഷ് സര്‍ക്കാറിന് മാപ്പെഴുതിക്കൊടുത്ത് ജയില്‍ മോചിതനായ വി ഡി സവര്‍ക്കര്‍ പിന്നീട് എത്തുന്നത് രത്‌നഗിരിയിലാണ്. ഹിന്ദുത്വയുടെ വിഭ്രാമകമായ വികാസത്തെക്കുറിച്ച് സവര്‍ക്കര്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്യുന്നത് രത്‌നഗിരിയില്‍ വെച്ചാണ്. അതിന്റെ വിപത്കരമായ വിപരിണാമമായിരുന്നു ഗാന്ധിവധം. എങ്ങനെ എന്നല്ലേ. ഗാന്ധി വധക്കേസിലെ മുഖ്യപ്രതി നാഥുറാം ഗോഡ്സെ സവര്‍ക്കറെ സന്ധിക്കുന്നത് രത്‌നഗിരിയില്‍ വെച്ചാണ്. നാഥുറാമിന്റെ പിതാവ് തപാല്‍ ജീവനക്കാരനായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് 1930ല്‍ രത്‌നഗിരിയിലേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റം ലഭിക്കുന്നതോടെയാണ് നാഥുറാം സവര്‍ക്കറിന് ശിഷ്യപ്പെടുന്നത്. പിന്നീട് നടന്നത് ചരിത്രത്തിലുണ്ട്. പാഠപുസ്തകങ്ങളില്‍ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടാലും ആ ചരിത്രം ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ടാകും.

മഹാത്മാ ഗാന്ധിയുടെ പ്രതിപുരുഷനായി സവര്‍ക്കറെ ആദ്യമായി പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നത് ഗോഡ്‌സെയാണ്. അതിനുവേണ്ടി സ്വന്തം പ്രസിദ്ധീകരണം (അഗ്രണി) ഉപയോഗിച്ചു അയാള്‍. ഗാന്ധിക്കും നെഹ്‌റുവിനുമെതിരെ, കോണ്‍ഗ്രസ്സിനും ദേശീയ നേതാക്കള്‍ക്കുമെതിരെ അഗ്രണി നിരന്തരം ലേഖനം പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി. ഒരു ഘട്ടത്തില്‍ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി നേരിട്ടപ്പോള്‍ 15,000 രൂപ സാമ്പത്തിക സഹായം നല്‍കി അതിനെ നിലനിര്‍ത്തിയത് സവര്‍ക്കറാണ്. അന്നത്തെ 15,000മാണ്. ഇന്നത്തെ മൂല്യം നമുക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. അഗ്രണി മാസികയുടെ തലക്കെട്ടുകളിലൊന്ന് ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു: “മി. ഗാന്ധി, പോയി ആത്മഹത്യ ചെയ്യ്’. എഴുതിയെഴുതി ഹിംസിച്ചിട്ടും മതിവരാതെയാണ് ഗോഡ്സെ ഗാന്ധിജിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വെടിയുതിര്‍ത്തത്. ഗാന്ധി വധത്തില്‍ ആര്‍ എസ് എസിന് പങ്കുണ്ടോ എന്നത് ഇന്നൊരു തര്‍ക്കവിഷയമാണ്. ആ തര്‍ക്കം മനപ്പൂര്‍വം ചമച്ചുണ്ടാക്കിയതാണ്.

ഗാന്ധിയുടെ പ്രൈവറ്റ് സെക്രട്ടറി പ്യാരേലാലിനെ വായിക്കുക: “തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കപ്പെട്ട് ആര്‍ എസ് എസില്‍ ചേരുകയും പിന്നീട് തിരിച്ചറിവ് വന്ന് അതില്‍ നിന്ന് വിട്ടുപോരുകയും ചെയ്ത ഒരു യുവാവ് ഗാന്ധി വധത്തിനു ശേഷം സര്‍ദാര്‍ പട്ടേലിന് ഒരു കത്തയച്ചിരുന്നു. വിധി നിര്‍ണയിച്ച ആ വെള്ളിയാഴ്ച വരാന്‍ പോകുന്ന “നല്ല വാര്‍ത്ത’ കേള്‍ക്കാന്‍ എല്ലാവരും റേഡിയോ തുറന്നുവെച്ച് തയ്യാറായിരിക്കാന്‍ ആര്‍ എസ് എസ് അംഗങ്ങള്‍ക്ക് നിര്‍ദേശം കിട്ടിയിരുന്നുവെന്ന് ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ കത്തില്‍ വെളിപ്പെടുത്തി’ (Mahtama Gandhi The Last Phase). 1948 ജനുവരി 30 ആയിരുന്നു ആ വെള്ളിയാഴ്ച. ഗാന്ധി വധമായിരുന്നു ‘നല്ല വാര്‍ത്ത’. ഗാന്ധിവധത്തെ ആര്‍ എസ് എസുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന വേറെയും തെളിവുകള്‍ ഹാജരാക്കുന്നുണ്ട് പ്യാരേലാല്‍. ഗോപാല്‍ ഗോഡ്സെയുടെ അഭിമുഖം ഉള്‍പ്പെടെ പല രേഖകളും ഗാന്ധി ഘാതകരുടെ ആര്‍ എസ് എസ് ബന്ധം സ്ഥിരീകരിക്കുന്നുണ്ട്.

എന്തുകൊണ്ട് അവര്‍ ഗാന്ധിയെ ഉന്നമിട്ടു? പല ഉത്തരങ്ങളുണ്ട്. അതിലേറ്റവും മുഖ്യമായത് ഗാന്ധി മുസ്‌ലിംകളോട് കാണിച്ച സൗഹൃദമാണ്. ഹിന്ദുത്വ വര്‍ഗീയതയുടെ വേലിയേറ്റത്തില്‍ മുസ്‌ലിം ജീവിതം അപകടപ്പെടുന്ന കാലം അദ്ദേഹം ദീര്‍ഘദര്‍ശനം ചെയ്തു. അക്കാലത്ത് തന്നെ മുസ്‌ലിംകള്‍ വ്യാപകമായി വേട്ടയാടപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ. ഗാന്ധി അത് കണ്ണാലെ കണ്ടതാണ്. നിസ്വരായ മനുഷ്യരോടൊപ്പം നില്‍ക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് തന്നെയാണ് മുസ്‌ലിംകളെ ചേര്‍ത്തുപിടിക്കാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാകുക.

ഹിന്ദു മഹാസഭയുടെയും ആര്‍ എസ് എസിന്റെയും ഗോവധ നിരോധന ആവശ്യത്തോട് ഗാന്ധിയുടെ പ്രതികരണം ഇങ്ങനെയായിരുന്നു: “ഗോവധ നിരോധനത്തിനായി ഇന്ത്യയില്‍ ഒരു നിയമവും രൂപവത്കരിക്കാന്‍ പാടില്ല. പശുവിനെ കൊല്ലുന്നത് ഹിന്ദുക്കള്‍ക്ക് വിലക്കപ്പെട്ടതാണെന്നതില്‍ എനിക്ക് യാതൊരുവിധ സംശയവുമില്ല. പശുക്കളെ സേവിക്കുമെന്ന് വളരെ മുമ്പേ പ്രതിജ്ഞയെടുത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും എങ്ങനെയാണ് എന്റെ മതം മറ്റ് ഇന്ത്യക്കാരുടെ മതമായി മാറുക? ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് മറ്റ് ഇന്ത്യക്കാരുടെ മേല്‍ എന്റെ മതം അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കലാകും. മതപരമായ കാര്യത്തില്‍ യാതൊരുവിധ സമ്മര്‍ദമോ ബലപ്രയോഗമോ ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് നാം പറയുന്നുണ്ട്. പ്രാര്‍ഥനയില്‍ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിലെ വരികള്‍ പാരായണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ, ആരെങ്കിലും അങ്ങനെ ചെയ്യാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ല.

സ്വമേധയാ തയ്യാറാകാത്ത ഒരാളെ ഗോവധ നിരോധനത്തിന് എങ്ങനെയാണ് നിര്‍ബന്ധിക്കാനാകുക? ഇന്ത്യയില്‍ ഹിന്ദുക്കള്‍ക്കു പുറമെ മുസ്‌ലിംകളും പാര്‍സികളും ക്രിസ്ത്യാനികളും മറ്റു വിവിധ വിഭാഗങ്ങളുമുണ്ട്. ഇന്ത്യ ഹിന്ദുഭൂമിയായെന്ന ഹിന്ദുക്കളുടെ ധാരണ തെറ്റാണ്.’ 1947 ജൂലൈ 25ന് പ്രാര്‍ഥനായോഗത്തില്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതാണിത്. ഗോവധ നിരോധന മുദ്രാവാക്യത്തിലെ വര്‍ഗീയ താത്പര്യം ഗാന്ധിക്ക് ബോധ്യമായിരുന്നു. അതിനു പിറകില്‍ മുസ്‌ലിം-ദളിത് വിരോധമുണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹത്തിനറിയാമായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ പോലും ബീഫ് കഴിക്കാതിരുന്നിട്ടും അദ്ദേഹം അത് കഴിക്കാനുള്ള ഒരാളുടെയും അവകാശം തടയരുത് എന്ന നിലപാടെടുത്തു. ഇങ്ങനെ ഗാന്ധിയെ വെറുക്കാന്‍ ഹിന്ദുത്വ വര്‍ഗീയ ശക്തികള്‍ക്ക് ധാരാളം കാരണങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു.

ആ വെറുപ്പാണ് ബിര്‍ള ഹൗസിലെ പ്രാര്‍ഥനാ യോഗത്തിലേക്കുള്ള വഴിയില്‍ ഗാന്ധിജിയെ വെടിവെച്ചു വീഴ്ത്താന്‍ ഗോഡ്സെയെ പ്രേരിപ്പിച്ച ഘടകങ്ങളിലൊന്ന്. മരണത്തിലേക്ക് ചുവടുവെക്കുന്ന ആ സന്ദര്‍ഭത്തെ സ്റ്റീഫന്‍ മര്‍ഫി ഇങ്ങനെയാണ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നത്.
“പരമമായ ആ നിമിഷം വന്നു. അനശ്വരതയിലേക്കുള്ള അവസാന പദങ്ങള്‍ ഗാന്ധി നടന്നു തുടങ്ങി. ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്റെ വിടവിലൂടെ ഗാന്ധി തന്റെ നേര്‍ക്ക് വരുന്നത് ഗോഡ്‌സെ കണ്ടു. പദ്ധതി മുഴുവന്‍ മാറ്റി, ഗാന്ധിയെ അവിടെ തൊട്ടടുത്ത് വെച്ച് കൊല്ലാന്‍ ഗോഡ്‌സെ പെട്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചു.

ഗാന്ധി പടികളില്‍ നിന്ന് ഏതാനും ചുവടുകളേ വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. കൈമുട്ടുകള്‍ കൊണ്ട് തിരക്കിനിടയിലൂടെ മുമ്പിലേക്ക് വന്ന്, കൂപ്പുകൈകളോടെ മഹാത്മാവിനെ സമീപിച്ചു. ഇറ്റലിയില്‍ നിര്‍മിച്ച ചെറിയ ബെരറ്റ തോക്ക് ആ കൂപ്പുകൈകള്‍ക്കകത്ത് ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരുന്നു. അയാള്‍ തലകുനിച്ച് “നമസ്‌തേ ഗാന്ധിജി’ എന്ന് പറഞ്ഞു. ഗാന്ധിജി തിരിച്ചും കൈകൂപ്പി. ഗോഡ്‌സെ ഗാന്ധിയുടെ പാദം നമസ്‌കരിക്കാന്‍ പോകുകയാണെന്ന് മനു കരുതി. ഗാന്ധിക്ക് അത് ഒട്ടും ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. അവര്‍ അയാളോട് മാറിനില്‍ക്കാന്‍ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഒരു പോലീസും ഇടപെട്ടില്ല. ഗോഡ്‌സെ തന്റെ ഇടതു കൈകൊണ്ട് മനുവിനെ ബലമായി അരികിലേക്ക് തള്ളി മാറ്റിയപ്പോള്‍ അയാളുടെ വലത്തേ കൈയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന തോക്ക് ഒരു നിമിഷം പ്രത്യക്ഷമായി.

മനുവിന്റെ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന സാധനങ്ങള്‍ താഴെ വീണു. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ അവര്‍ ആ പേരറിയാത്ത അക്രമിയുമായി തര്‍ക്കിച്ചു. പക്ഷേ, ജപമാല താഴെ വീണപ്പോള്‍ അവര്‍ അതെടുക്കാന്‍ കുനിഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ ഗോഡ്സെയുടെ തോക്കില്‍ നിന്ന് മൂന്ന് വെടിയുണ്ടകള്‍ പായുകയും സമാധാനത്തിന്റെ ആ അന്തരീക്ഷത്തെ തകര്‍ത്തുകൊണ്ട് ചെവിയടപ്പിക്കുന്ന വെടിയൊച്ചകള്‍ മുഴങ്ങുകയും ചെയ്തു. മൂന്നാമത്തെ വെടിയുണ്ട പായിക്കുമ്പോഴും ഗാന്ധി കൈകൂപ്പി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. ഹേ റാം ഹേ റാം എന്ന് അദ്ദേഹം ഉരുവിടുന്നത് കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ അദ്ദേഹം, അവസാനത്തെ കര്‍മം പോലെ കൈ കൂപ്പിക്കൊണ്ട് തന്നെ നിലത്തേക്ക് വീണു. വായുവില്‍ പുക നിറഞ്ഞു. പരിഭ്രമവും പരിഭ്രാന്തിയും നിറഞ്ഞു.

നിലത്തു കുഴഞ്ഞു വീണ ഗാന്ധിജിയുടെ തല രണ്ട് പെണ്‍കുട്ടികളുടെയും മടികളില്‍ വിശ്രമിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം വിവര്‍ണമായിരുന്നു. ധരിച്ചിരുന്ന അങ്ക വസ്ത്രം ചോരകൊണ്ട് ചുവക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഏതാനും മാത്രകള്‍ക്കുള്ളില്‍ അദ്ദേഹം അവസാനിച്ചു. അപ്പോള്‍ സമയം 5.17 ആയിരുന്നു’.
മനുഷ്യര്‍ക്കായി തുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ ഹൃദയം എന്നെന്നേക്കുമായി നിലച്ചു. പക്ഷേ, ഗാന്ധിയെന്ന വെളിച്ചം കെട്ടുപോയില്ല. അത് അഷ്ടദിക്കുകളില്‍ പല പേരുകളില്‍ പ്രകാശിച്ചു.

ഇപ്പോഴും ലോകത്ത് തിളക്കമുള്ള പേരുകളിലൊന്നായി ഗാന്ധി മനുഷ്യരില്‍ ജീവിക്കുന്നു. എല്ലാ വിഹ്വല കാലങ്ങളിലും ഇന്ത്യയിലെ ജനാധിപത്യ വിശ്വാസികള്‍ ഗാന്ധിയിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചെത്തുന്നു. ആ സഞ്ചാര വഴികളില്‍ ഇരുട്ട് നിറക്കാന്‍ ഹിന്ദുത്വ ശക്തികള്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, എന്നത്തേയും പോലെ അവരിപ്പോഴും തോറ്റുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഗാന്ധി ഒരാശയമായി പടരുന്നതിനെ തടയാന്‍ കഴിയാത്ത നിസ്സഹായതയിലാണ് ആ നെഞ്ചിലേക്ക് സാങ്കല്‍പ്പികമായെങ്കിലും വീണ്ടും വെടിയുതിര്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ പിന്നെയും തോക്കെടുക്കുന്നത്.