ചോര മണക്കുന്ന ഗ്രാമത്തിലൂടെ...

കർണാടക-തമിഴ്നാട് അതിർത്തിയിൽ മാലെ മഹാദേശ്വര മലനിരകളുടെ താഴ്‌വാരത്തായി നാലുപാടും കാടുകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ഒരു ഗ്രാമമുണ്ട്. ഗോപിനാഥം. അധികമാരും അങ്ങനെ കടന്നുവരാത്ത വീതികുറഞ്ഞ കാട്ടുവഴി നമ്മെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്, പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനുമായുള്ള അപൂർവ കരാറുകൾ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്ന, നാലുപാടും മലകളാലും കൊടുംകാടുകളാലും ചുറ്റപ്പെട്ട അതിമനോഹരമായ ഗോപിനാഥം ഗ്രാമത്തിലാണ്. വീരപ്പൻ ജനിച്ചയിടം, ജീവിച്ചയിടം. അതാണ്‌ ഗോപിനാഥം. ഇന്നും ഏറെക്കുറെ ഒറ്റപ്പെട്ട് കാടുകളാൽ അതിരിട്ട മനോഹര ഗ്രാമം.

മഴക്കാലം പ്രതീക്ഷിച്ചാണ് ഞങ്ങൾ ഇത്തവണ കാടുകയറിയത്. പക്ഷേ, “പലർ’ എന്ന സ്ഥലത്തുനിന്നും കാവേരി വന്യജീവി സങ്കേതത്തിലേക്ക് തുറക്കുന്ന “കൊക്കരെ ഹല്ല’ ചെക്ക്പോസ്റ്റ് എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ കാലാവസ്ഥയുടെ ഏകദേശ രൂപം മനസ്സിലായിത്തുടങ്ങി. നല്ല കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ, വിചാരിച്ച പച്ചപ്പോ തണുപ്പോ ഇല്ല. കാലവർഷം ഇത്തവണ എല്ലായിടത്തും വൈകിയിരിക്കുന്നു. നന്നേ വീതികുറഞ്ഞ വഴിയാണ്. ചിലയിടങ്ങളിൽ പാതക്കിരുവശവും അതുവഴി കടന്നുപോകുന്ന വാഹനങ്ങളിൽ പോറൽ വീഴ്ത്താൻ തക്കവണ്ണം പുറത്തേക്ക് തള്ളിനിൽക്കുന്ന ചെടികൾ കാണാം.

ഈ വഴിത്താരകൾക്ക് കാലത്തിന്റെ യവനികക്കുള്ളിൽ മറഞ്ഞ ഇന്നലെകളുടെ ഒരുപാട് കഥകൾ പറയാനുണ്ട്. ഒരുപാട് ചോര വീണ, മാംസഭാഗങ്ങൾ ചിന്നിച്ചിതറിയ ഒളിപ്പോരുകളുടെ കഥ. ഒരുപക്ഷെ ഇന്നാട്ടുകാർ ഒരിക്കലും ഓർമിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത അതിഭീകരമായ പോരാട്ടങ്ങളുടെ കഥ.

നമ്മളിപ്പോൾ യാത്ര ചെയ്യുന്ന വഴികളിലൂടെ പകൽ നടക്കാൻ പോലും പേടിച്ചിരുന്ന ആ കാലത്തിന്റെ ഓർമകൾ പോലും ഉള്ളിലുണ്ടാക്കുന്ന നടുക്കം ചെറുതല്ല. അത്രമേൽ കുപ്രസിദ്ധിയാർജിച്ച, ലോകമറിഞ്ഞ ഒരു കൊടും കുറ്റവാളി ജനിച്ചു ജീവിച്ച ഗ്രാമത്തിലേക്കാണ് വീതികുറഞ്ഞ, പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ ഈ യാത്ര.

പാതയുടെ ഒരു വശം കാവേരി നദിയാണ്. നദിക്കപ്പുറം തമിഴ്നാടും. തമിഴ്നാടിന്റെ കാട് കണ്ടുകൊണ്ടാണ് നമ്മൾ കർണാടക കാട്ടിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്നത്. പക്ഷെ, തോണി മാർഗമല്ലാതെ റോഡ് മാർഗം തമിഴ്നാടിന്റെ ഈ ഭാഗത്ത് എത്തണമെങ്കിൽ ഏതാണ്ട് 80 കിലോമീറ്ററിനു മുകളിൽ യാത്ര ചെയ്യണം. അതായത് ഒന്ന് നീട്ടിവിളിച്ചാൽ കേൾക്കുന്ന ദൂരത്തിലേക്ക് എത്തണമെങ്കിൽ മണിക്കൂറുകൾ വണ്ടിയോടിക്കണമെന്ന് ചുരുക്കം..!

ഗോപിനാഥം എത്തുന്നതിനു തൊട്ടുമുന്നേ കുറച്ചു വീടുകൾ കാടിനുള്ളിലായി കാണാൻ സാധിക്കും. അവിടെയെല്ലാം പശുക്കൾ അങ്ങിങ്ങായി മേയുന്നുണ്ട്. നട്ടുച്ചവെയിൽ ഗ്രാമത്തെ ഒന്നാകെ വിഴുങ്ങിയ സമയത്താണ് ഞങ്ങൾ ഗോപിനാഥത്തിലേക്ക് എത്തുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഗ്രാമത്തിലെ ഇടുങ്ങിയ വഴികളിൽ ആളനക്കം നന്നേ കുറവ്.

വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്പെന്നോ ടാറിട്ടതിന്റെ നാമമാത്രമായ അവശിഷ്ടങ്ങൾ പേറുന്ന ആ റോഡിലൂടെ ഹൊഗനക്കൽ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലേക്കുള്ള സഞ്ചാരികൾ മാത്രമാണ് ഇടക്ക് വന്നുപോവുക. ഈ ഗ്രാമത്തിൽ കാണാൻ കാഴ്ചകൾ ഒരുപാടാണ്.

വിവിധ തരത്തിലുള്ള കൃഷികൾ, കൃഷിരീതികൾ, പഴയ ജീവിതശൈലി… അങ്ങനെ ഗ്രാമീണത ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർ രണ്ട് ദിവസം ഈ ഗ്രാമത്തിൽ തങ്ങിയാലും ഒരിക്കലും നഷ്ടമാകില്ല. തീർത്തും നിഷ്കളങ്കരായ ഗ്രാമീണരാണ്. സഞ്ചാരികളെ ഹൃദ്യമായി സ്വാഗതം ചെയ്യുന്ന ഇവർ വിനോദസഞ്ചാരത്തിലൂടെ തങ്ങളുടെ നാളെകൾ സുന്ദരമായേക്കാം എന്ന് പ്രത്യാശിക്കുന്നു.
ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കടക്കുന്ന കവാടത്തിൽ തന്നെ ഒരു ചെറിയ പോലീസ് ഔട്ട്‌പോസ്റ്റ്‌ ഉണ്ട്. അവിടെ മൂന്നോ നാലോ പോലീസുകാർ ഉണ്ടാകും.വീരപ്പന്റെ കാലം മുതലേ ഉള്ള പോസ്റ്റ്‌ ആണിത്. വളരെ ചെറിയ ഒരു ഗ്രാമമാണ് ഗോപിനാഥം. മൂന്നോ നാലോ ചെറിയ ചായക്കടകൾ, പലചരക്കു കടകൾ, പിന്നെ അത്യാവശ്യം പണം പിൻവലിക്കാനുള്ള ഒരു താത്കാലിക സംവിധാനം. ഇവിടെ എ ടി എം കൗണ്ടറുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ആധാർ കാർഡ് ഉപയോഗിച്ചാണ് അത്യാവശ്യക്കാർ പണം അക്കൗണ്ടിൽ നിന്നും പിൻവലിക്കാറുള്ളത്.

ദിവസേന രണ്ട് ബസുകൾ ഗ്രാമത്തിൽ വന്നുപോകാറുണ്ട്. എങ്കിലും യാത്രാക്ലേശം രൂക്ഷമാണിവിടെ. അത്യാവശ്യ ഘട്ടങ്ങളിൽ ഗ്രാമീണർ ഗ്രാമത്തിൽനിന്ന് ലോഡിറക്കി മടങ്ങുന്ന ചെറുലോറികളെയാണ് യാത്രക്കായി ആശ്രയിക്കാറുള്ളത്. ഗോപിനാഥത്തിൽ നിന്നും “പലർ’ എന്ന സ്ഥലത്തെത്തിയാൽ അവിടെ നിന്നും ടൗണിലേക്കെത്താൻ ബസുണ്ട്. തമിഴ്നാട്ടിലെ മേട്ടൂർ എന്ന ചെറു പട്ടണത്തെയാണ് ഗ്രാമീണർ ആശ്രയിക്കാറുള്ളത്.

വീരപ്പൻ എന്ന കാട്ടുകൊള്ളക്കാരൻ അവശേഷിപ്പിച്ചുപോയ നിരവധി ഓർമകൾ ഇവിടെ ഇന്നും ബാക്കിനിൽക്കുന്നുണ്ട്. വീരപ്പൻ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കാളീക്ഷേത്രം റോഡിൽ നിന്നും കുറച്ചുമാറി കാടുകളാൽ മറഞ്ഞു നിലകൊള്ളുന്നുണ്ട്. അതിന് തൊട്ടടുത്തായി ഒരു കൊച്ചുവീടിന്റെ തകർന്ന തറയുണ്ട്. അതാണ്‌ വീരപ്പൻ ജനിച്ച വീട് നിന്നിരുന്നയിടം. ഈ വീട്ടിൽ നിന്നുമാണ് വീരപ്പന്റെ കുഞ്ഞുകരങ്ങൾ ആദ്യമായി തോക്ക് പിടിച്ചത്. അമ്പലത്തിന്റെ പുറകോട്ട് നീണ്ടുകിടക്കുന്ന നിബിഡവനമാണ്. ആരെയും മോഹിപ്പിക്കുന്ന വന്യത. ഈ വനത്തിനോട് ചേർന്നുതന്നെയാണ് ഗ്രാമീണരുടെ കൃഷിയിടങ്ങളും.

ചിലയിടത്തെല്ലാം ചെറിയ വൈദ്യുതി വേലികൾ ഉണ്ടെങ്കിലും മൃഗങ്ങൾക്ക് ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കടക്കാൻ അതൊന്നും ഒരു തടസ്സമാകാറില്ല എന്ന് ഗ്രാമീണർ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. പലയിടത്തായി ഒരുപാട് സ്മാരകങ്ങൾ ഗ്രാമത്തിലും ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ള വഴിയിലും കാണാൻ സാധിക്കും. വീരപ്പന്റെ ആക്രമണങ്ങളിൽ വീരമൃത്യു വരിച്ച പോലീസ് – ഫോറസ്റ്റ് ഓഫിസർമാരുടെ സ്മൃതികുടീരങ്ങളാണവ.

താമസസൗകര്യങ്ങൾ നന്നേ കുറവാണ് ഗോപിനാഥം ഗ്രാമത്തിൽ. ഒരു കുടുംബം അവരുടെ വീടിനോട് ചേർന്ന് രണ്ട് മുറികൾ പണിതിട്ടുണ്ട്.ദിവസം 500 രൂപയാണ് ഒരു മുറിയുടെ വാടക. അതുപോലെ അമ്പലത്തിന്റെ വകയായും ഒന്നോ രണ്ടോ മുറികൾ ലഭ്യമാണ്.എന്നാൽ ഗ്രാമത്തിൽനിന്നും തെല്ലുമാറി മനോഹരമായ ഒരു തടാകത്തോട് ചേർന്ന് കർണാടക ഗവണ്മെന്റ് നടത്തുന്ന താമസസൗകര്യം ഉണ്ട്. “ഗോപിനാഥം മിസ്റ്ററി ട്രെയിൽസ്’ എന്ന പേരിൽ നടത്തപ്പെടുന്ന ഈ റിസോർട്ട് ഒരുപാട് നല്ല കാഴ്ചകൾ സമ്മാനിക്കും. ഈ താടാകത്തിന്റെ അരികിലൂടെ കാട്ടിലേക്ക് നീളുന്ന ഒരു മൺപാതയുണ്ട്. ഇടയിലൊരു കൊച്ചരുവിയും. ഇതെല്ലാം കടന്നു നമ്മൾ എത്തുന്നത് ഗോപിനാഥം ഇന്നത്തെ ഗോപിനാഥമാക്കിയ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസർ ശ്രീനിവാസന്റെ സ്മൃതിമണ്ഡപത്തിലേക്കാണ്.

വീരപ്പൻ ഈ സ്ഥലത്തുവെച്ചാണ് ശ്രീനിവാസനെ വധിച്ചത്.വീരപ്പന്റെ പിതൃസഹോദര പുത്രർ ഇപ്പോളും ഈ ഗ്രാമത്തിൽ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. ഏതാനും ചില കൂട്ടാളികളും. എല്ലാവരും ഇപ്പോൾ ഗ്രാമത്തിൽ സ്വന്തമായി കൃഷിയൊക്കെ ചെയ്തു സമാധാനത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു. കൃഷിക്കായി നിലമൊരുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് പെരുമാൾ അണ്ണനെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. വീരപ്പന്റെ സായുധസംഘത്തിലെ പഴയ അംഗമാണ്. ഒരുപാടുകാലം കാടിനുള്ളിൽ ജീവിച്ചയാൾ. കഥകൾ ഒരുപാട് പറഞ്ഞു. പണ്ട് ചെയ്ത തെറ്റുകൾ തെറ്റുകളാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി വന്നപ്പോഴേക്കും ജീവിതം ഏറെക്കുറെ കൈവിട്ടുപോയിരുന്നു.

തിരിച്ചറിവുകളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ ശേഷിച്ച നാളുകൾ നന്നായി ജീവിക്കുന്നു. ഗ്രാമത്തിൽനിന്നും 16 കിലോമീറ്റർ മുന്നോട്ട് പോയാൽ പ്രസിദ്ധമായ ഹൊഗനക്കൽ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലെത്താം. ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ തന്നെ മനോഹര വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളിൽ ഒന്നായ ഹൊഗനക്കൽ കാണാൻ ഇതുവഴി വരുന്നവർ കുറവാണ്. തമിഴ്നാടിന്റെ ഭാഗത്ത് കൂടുതൽ സൗകര്യങ്ങളും വികസനവും ഉള്ളതാണ് കാരണം. നല്ല റോഡുകൾ, താമസസൗകര്യം ഇതെല്ലാം കർണാടകയിലേക്കാൾ തമിഴ്നാട്ടിലാണ് ലഭ്യമാകുക. മനോഹരമായ ഒരു കൊട്ടവഞ്ചി സവാരിയും വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ആരെയും മയക്കുന്ന സൗന്ദര്യവും ഇവിടെനിന്നു ആസ്വദിക്കാം. ശരിക്കും പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയാണ് നാല് വശങ്ങളും കാടിനാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ഈ കൊച്ചുഗ്രാമത്തിലെ ഓരോ ദിവസവും നമുക്ക് സമ്മാനിക്കുക.

സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയാവുന്ന ഗ്രാമീണർ. ശാന്തമായ രാത്രികൾ. വിജനമായ കാട്ടുവഴികൾ… സ്വസ്ഥമായിവന്നു രണ്ടോ മൂന്നോ ദിനങ്ങൾ താമസിക്കാൻ പറ്റിയ ഗ്രാമം. ഒരുപാട് നല്ല കാഴ്ചകൾ മനസ്സിലും ക്യാമറയിലുമാക്കി ഞങ്ങൾ നിശബ്ദതയുടെ ലോകത്തുനിന്നും റിങ്ടോണുകളുടെ ലോകത്തേക്കൂളിയിട്ടു.

മേട്ടൂർ വഴിയാണ് മടക്കം. മേട്ടൂർ ഡാമിൽനിന്നും അധികം ദൂരെയല്ലാത്ത “മൂലക്കാട്’ എന്ന സ്ഥലത്താണ് വീരപ്പനെ അടക്കം ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. സമയം വൈകുന്നേരമായിരുന്നു. ഒരു പൊതു ശ്മശാനത്തിലാണ് വീരപ്പനെ അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. മേട്ടൂർ ഡാമിന്റെ റീസർവോയറിനോട്‌ ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന ഈ സ്ഥലം ചിലപ്പോളൊക്കെ വെള്ളത്തിനടിയിൽ ആകാറുണ്ടത്രെ. അളകപ്പണ്ണൻ എന്നൊരാളാണ് വീരപ്പന്റെ കല്ലറക്ക് കഴിഞ്ഞ 10 വർഷങ്ങളായി കാവൽ നിൽക്കുന്നത്. രാത്രിവാസവും ഇവിടെത്തന്നെ. ഞങ്ങളും അന്നത്തെ രാത്രി ശ്മശാനത്തിൽ അന്തിയുറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചു. കൈയിൽ ടെന്റ് ഉണ്ടായിരുന്നത് സത്യത്തിൽ അനുഗ്രഹമായി. പഴയ ഒരുപാട് കഥകൾ കേട്ട് അളകപ്പണ്ണനോടും വീരപ്പനോടുമൊപ്പം ഒരു രാത്രി!

വീരപ്പൻ ജീവിച്ച ഗ്രാമം എന്നതല്ല, ആ ഗ്രാമത്തിന്റെ മനോഹാരിതയാണ് ആരെയും അങ്ങോട്ട്‌ ആകർഷിക്കുന്നത്. ജില്ലാ ആസ്ഥാനമായ ചാമരാജ് നഗറിൽ നിന്ന് 144 കിലോമീറ്റർ ദൂരമാണ് ഗോപിനാഥത്തിലേക്കുള്ള ദൂരം. സ്വന്തം വാഹനത്തിൽ വരുന്നതാകും നല്ലത്. കുറഞ്ഞ ബസ് സർവീസ് മാത്രമേ ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ളൂ. വൈകുന്നേരം അഞ്ച് മണി കഴിഞ്ഞാൽ പലർ എന്ന സ്ഥലത്തു നിന്നും ഗോപിനാഥത്തിലേക്കുള്ള ഫോറസ്റ്റ് ഗേറ്റ് അടയ്ക്കുമെന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്.വന്യമൃഗങ്ങൾ നിറഞ്ഞ കാട്ടിലൂടെ രാത്രിയാത്ര ഒട്ടും സുരക്ഷിതമല്ല. ഗോപിനാഥം കാണാൻ വരുമ്പോൾ ഹൊഗനക്കൽ വെള്ളച്ചാട്ടം കൂടി ലിസ്റ്റിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുക.