തെളിയോളം
വേണ്ടാത്തിടത്ത് എന്തിന് ഇടപെടണം!
നിരന്തരമായ ഇടപെടൽ നീരസത്തിന്റെയോ നിരാശയുടെയോ വികാരങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് ബന്ധങ്ങളെ വഷളാക്കും. മറ്റുള്ളവരെ സ്വന്തം ജീവിതം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള ഇടം അനുവദിക്കുന്നത് ആരോഗ്യകരവും കൂടുതൽ സന്തുലിതവുമായ ബന്ധങ്ങൾ നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നു.ഇടപെടുന്നതിനുപകരം, ആവശ്യപ്പെടുമ്പോഴോ ഉചിതമായിരിക്കുമ്പോഴോ മാർഗനിർദേശവും പിന്തുണയും പ്രോത്സാഹനവും നൽകുന്നത് കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ സ്വയംഭരണത്തെയും വ്യക്തിഗത വളർച്ചയെയും ബഹുമാനിക്കുമ്പോൾ കരുതലും ഇടപെടലും തമ്മിലുള്ള സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.
ആരുടെയും മുകളിലൂടെ ചാടരുത് എന്ന് പറയാറുണ്ട്. കൂടിയിരിക്കുന്നവർക്കിടയിലൂടെ നമുക്കുള്ള നേരിയ വിടവുണ്ടാക്കി നടന്ന് പോകാം. പഴമക്കാരൊക്കെ എപ്പോഴും കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന ബഹുമാനത്തിന്റെ ഒരു പ്രതീകമാണിത്. മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യത്തിൽ നമുക്കുണ്ടാവേണ്ട കരുതലിനെക്കുറിച്ചുള്ള വലിയ സന്ദേശം കൂടി ഇതിലുണ്ട്. ബോധമുള്ള ആളുകൾ മറ്റൊരാളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഇടപെടാനോ അതുവഴി സ്വയം ജാള്യത അനുഭവിക്കാനോ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ഒരാളെ മറികടക്കുന്നതിലൂടെ, നിങ്ങൾ ഒരു തരത്തിൽ അവരുടെ കർമങ്ങളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയാണ്.
ഈ രീതിയിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിൽ അനാവശ്യമായി ഇടപെടുന്ന ആളുകൾക്ക് സാധാരണയായി സ്വന്തം ജീവിതം അപൂർണമാണ്. ഒരാളുടെ ജീവിതം സംതൃപ്തവും സന്തോഷകരവുമാണെങ്കിൽ, മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് അയാൾ വിഷമിക്കണം!.
മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിൽ കാര്യമില്ലാതെ ഇടപെടുന്ന ആളുകൾ സാധാരണയായി അവരുടെ സ്വന്തം ഖജനാവിൽ വളരെ കുറച്ച് നിക്ഷേപം മാത്രമുള്ളവരായിരിക്കും.
ന്യായവിധി നടത്താൻ ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ഏതൊരു ചെറിയ വിവരവും വീണുകിട്ടാൻ കണ്ണും കാതും തുറന്നുവെച്ചുകൊണ്ട് അവർ കുശുകുശുപ്പിൽ തഴച്ചുവളരും. ഇത്തരക്കാർ വളരെ താഴ്ന്ന ആത്മാഭിമാനവും അതിലും കുറഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസവും മാത്രം ഉള്ളവരായിരിക്കും. സ്വയം അച്ചടക്കമില്ലാത്ത ഈ തരം ആളുകൾ തന്റെ പ്രസക്തി ബോധിപ്പിക്കാൻ പരിമിതമായ അറിവിന്റെയും വ്യാജമായ പ്രാധാന്യത്തിന്റെയും ഒരു പ്രഭാവലയം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവരിൽ വ്രണം ചൊറിയൽ സമാനമായ സുഖം പ്രസരിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനാൽ ഇത്തരക്കാർക്ക് ധാരാളം അനുയായികളുണ്ടാവും! അതുകൊണ്ട് ഇവർ എന്തിലെങ്കിലും ഇടപെടുമ്പോൾ മറ്റൊരാൾ തടയുന്നില്ല എന്നതാണ് വലിയ ദുരന്തം.
മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതം അവർക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ നമുക്ക് കഴിയില്ല. തീർച്ചയായും, പ്രശ്നങ്ങൾക്കുള്ള പരിഹാരങ്ങൾ നമ്മുടെ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണെന്ന് തോന്നിയേക്കാം.എന്നാൽ, നമ്മൾ മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സിലില്ല, അവർ സ്വയം അറിയുന്നതിനേക്കാൾ നന്നായി നമുക്ക് അവരെ അറിയാൻ കഴിയില്ല, ആത്യന്തികമായി, സ്വയം കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ അവരെ അനുവദിക്കണം. ഓരോരുത്തരും അവരുടെ സ്വയം അവബോധം അറിയും വിധം അതിരുകൾ പാലിക്കുകയെന്നത് ജീവിതത്തിന് വലിയ വ്യാപ്തി നൽകുന്ന കാര്യമാണ്. മറ്റുള്ളവർ ഇടപഴകുമ്പോൾ ഈ അതിരുകളെ ബഹുമാനിക്കണം, അത് ഏറ്റവും അടുത്ത കുടുംബാംഗങ്ങളെക്കുറിച്ചായാലും. സഹോദരങ്ങൾ, മാതാപിതാക്കൾ, എല്ലാവർക്കും അതിരുകൾ ഉണ്ട്. അതിനാൽ ആളുകളോട് ഉദാരമായി പെരുമാറാൻ ശീലിക്കണം. മറ്റുള്ളവരെ മാനിച്ച് ജീവിക്കുകയെന്നാൽ അവരുടെ തനതായ രീതിയിൽ ജീവിക്കാൻ അനുവദിക്കുക എന്നതാണ്.
നിരന്തരമായ ഇടപെടൽ നീരസത്തിന്റെയോ നിരാശയുടെയോ വികാരങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് ബന്ധങ്ങളെ വഷളാക്കും. മറ്റുള്ളവരെ സ്വന്തം ജീവിതം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള ഇടം അനുവദിക്കുന്നത് ആരോഗ്യകരവും കൂടുതൽ സന്തുലിതവുമായ ബന്ധങ്ങൾ നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നു.ഇടപെടുന്നതിനുപകരം, ആവശ്യപ്പെടുമ്പോഴോ ഉചിതമായിരിക്കുമ്പോഴോ മാർഗനിർദേശവും പിന്തുണയും പ്രോത്സാഹനവും നൽകുന്നത് കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ സ്വയംഭരണത്തെയും വ്യക്തിഗത വളർച്ചയെയും ബഹുമാനിക്കുമ്പോൾ കരുതലും ഇടപെടലും തമ്മിലുള്ള സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.